10 keer waarbij het DIY artistieke enthousiasme riskeerde mooie objecten te verpesten
DIY is vaak heel leuk om te doen: je kan je eigen persoonlijkheid in huis overbrengen d.m.v. kleine werkjes die uitdrukking geven aan je smaak en passies, waardoor accessoires en meubels als duizend anderen misschien uniek worden dankzij het transformatiewerk dat je eraan hebt kunnen verrichten.
Er zijn echter momenten waarop het beter is het enthousiasme van DIY in te tomen: er zijn meubelstukken die geen enkele ingreep behoeven, en als je echt iets wilt doen, is het altijd beter om heel goed na te denken over de materialen waarmee je ze gaat veranderen, en de technieken die je moet gebruiken om ervoor te zorgen dat het resultaat er niet amateurachtig uitziet.
Zo komt het voor dat verborgen schatten op rommelmarkten terechtkomen, antiek en modern antiek die zich verbergen onder zware lagen afzichtelijke verf, of andere nogal heiligschennende behandelingen. Als iemand een scherp oog heeft, of zelfs gewoon veel geluk, kan hij of zij ze opgraven en hun oorspronkelijke pracht en praal herstellen, zoals in de gevallen hieronder, waar je kunt zien in welke staat de verschillende voorwerpen werden gevonden en vervolgens hoe ze er na de restauratie uitzien.
Een Broyhill Brasilia II dressoir teruggebracht naar zijn oorspronkelijke uiterlijk. De uitstraling is echt anders, en in de originele donkere houttinten veel eleganter.
Soms is het een kwestie van smaak, maar soms is het onmiskenbaar dat de verflaag het karakter van de kast in het begin heeft geneutraliseerd. Dit is wat er onder het sombere grijs zat: een American of Martinsville ladekast.
Een andere ladekast, kleiner en met een veel gewoner ontwerp, misschien zelfs banaal in de ogen van de oorspronkelijke eigenaars. Maar het geëmailleerde en afbladderende metaaleffect dat het kreeg na de verflaag was beslist erger!
Als je naar een rommelmarkt gaat en je geluk beproeft: de met touw bedekte vaas was niet bijzonder aantrekkelijk, maar wie wist dat hij twee keer verpest was?
Je ziet de turquoise kast en denkt dat het een goedkoop ding is, je ziet hoe het er na de restauratie weer uitziet en beseft dat het een heel andere indruk geeft.
Met de tweekleurige verf ziet het eruit als een meubelstuk voor een garage uit de jaren zeventig, maar eenmaal opgeknapt tot zijn oorspronkelijke uiterlijk staat het geweldig in een woonkamer!
Als de vormen echt eenvoudig en essentieel zijn, is gebroken wit misschien niet de beste kleur om de schoonheid van een houten meubelstuk te laten opvallen....
Eh... misschien was het de bedoeling om de voet van deze lamp eruit te laten zien als een wit geschilderde keramiek? Maar het was al mooi en onderscheidend in de natuurlijke staat!
Hoewel ze altijd bewonderaars vinden en af en toe weer in de mode komen, zijn lampenkappen in Tiffany-stijl (maar niet echt) vaak de lampen die de uitstraling van een kamer verouderen. Niets rechtvaardigt echter dit artistieke geknutsel.
Nog een vaas met een bijzondere en fascinerende vorm die iemand zonder succes probeerde om te zetten in een stuk (nep)edelmetaal. Maar toen greep een redder in.
Waren deze stukken volgens jou mooier voor of na de restauratie?
