Onkruid op de oprit: 3 methodes om het te verwijderen
Paden en lanen in de tuin, maar ook geplaveide oppervlakken en verschillende straatstenen: dit zijn allemaal delen van de tuin die je zorgvuldig verzorgt en het hele jaar door schoon wilt houden, vooral als het gaat om onkruid.
Er zijn tijden van het jaar waarin periodiek vegen meer dan genoeg is om alles netjes te krijgen, maar vanaf het einde van de winter tot laat in de herfst dreigt bijna overal onkruid in alle kieren wild te groeien. Er zijn tegelpaden en opritten ontworpen om ook 'groene voegen' te bevatten, hoewel ze altijd enigszins onder controle moeten worden gehouden. Maar als je echt geen enkel grassprietje wilt zien groeien, moet je het heel goed onderhouden.
Onkruid trekken, maar pas op voor de gevolgen
Er zijn plantenkenners die ons leren dat wat we onkruid noemen alleen een slechte reputatie heeft omdat het planten zijn die we niet mooi vinden, en dat die exemplaren inderdaad, juist vanwege hun hardnekkigheid, het meest geschikt zijn om te groeien in het gebied waaruit je ze wilt verbannen. Wat betekent dit? Dat het verwijderen van die soorten een voortdurende en gerichte inspanning vereist, omdat je een volledig natuurlijk en spontaan fenomeen moettegengaan, maar ook de rest van de tuin niet wilt beschadigen.
Dus als je onkruidverdelgers of agressieve middelen (zelfs als die je 'natuurlijker' lijken) gebruikt, vervuil je uiteindelijk de grond onder de bestrating en misschien zelfs de bloemperken met de planten die je graag altijd wilt zien bloeien. Dus wat zijn enkele ecologische maar effectieve methoden?
Vaarwel onkruid: methoden die de omringende grond niet in gevaar brengen
Er bestaat geen definitieve wondermethode, maar afhankelijk van de grootte van het te behandelen gebied kun je ten minste drie verschillende strategieën toepassen: effectief, niet schadelijk voor de grond en andere planten, en - ten minste twee ervan - niet te vermoeiend.
- Onkruid handmatig uittrekken: het lijkt voor de hand liggend, dat weten we, maar als er weinig onkruid is, is handmatig ingrijpen de beste manier. Zorg ervoor dat je alle wortels eruit trekt, en je zult het maandenlang niet meer zien. Als het te behandelen gebied echter groot is, is het veel werk en kun je beter andere methoden gebruiken.
- Kokend water: je moet voorzichtig zijn, want je werkt met water waarbij je je kan verbranden. Maar het is een effectieve methode, zonder de milieurisico's van verschillende onkruidverdelgers. Het middel werkt, maar er is veel van nodig om direct op het onkruid te gieten, en de kans op snel succes neemt toe naarmate de te verwijderen planten jonger en zwakker zijn. In feite kook je ze, waardoor er een thermische schok ontstaat die de plant doodt, en als je na een paar uur of een paar dagen ziet dat ze levenloos zijn, is er weinig nodig om ze volledig te verwijderen. Kokend water van eieren en groenten kan ook worden gebruikt, hoewel het vaak gebruiken als het misschien erg zout is de bodemwaarden kan veranderen.
- Onkruidbrander: als het nodig is om op vrij grote oppervlakken in te grijpen, is dit het snelste middel. Ook hier vernietigt de vlam geconcentreerd op de planten hun cellen, zodat je ze ziet verbranden als ze erg jong zijn, of in ieder geval zorgt de hitteschok ervoor dat zelfs de wat robuustere planten verzwakken en vervolgens afsterven - hoewel het iets langer duurt. Na een korte tijd (een half uur tot maximaal twee tot drie dagen) zie je dat de planten droog zijn en kun je ze heel gemakkelijk verwijderen.
Andere middelen, zoals het gebruik van azijn of stoffen die minder agressief zijn dan chemische onkruidverdelgers maar nog steeds potentieel schadelijk, zijn alleen aan te raden op tegelpaden uit de buurt van bomen en bloemperken met andere planten, hoewel de betrokken vloeistoffen in elk geval in de grond onder de de tegels zullen sijpelen en zich naar de omgeving zullen verspreiden.
Wat preventie betreft, is het dus altijd een goed idee om de vorming van een substraat waarin onkruid kan groeien, te voorkomen: daarom kan het regelmatig schoonmaken en ook een goede afbakening van groene gebieden ten opzichte van verharde gebieden, al een stuk helpen!